Źródło: http://aneksy.pwn.pl/historia_ziemi/przyklady/index.php?pokaz=tabela

W tabeli stratygraficznej znalazły miejsce jednostki geochronologiczne mające wymiar czasowy (eon, era, okres, epoka i wiek) oraz odpowiadające im jednostki chronostratygraficzne (eonotem, eratem, system, oddział i piętro), obejmujące skały powstałe w czasie określonym jednostkami geochronologicznymi (patrz: "Historia Ziemi", str. 188-193, 689-692).

Nazwy jednostek geochronologicznych wyróżniono barwą czerwoną. Jednostki stratygraficzne mają swoje stratotypy, tzn. skalne profile wzorcowe, w których zostały zdefiniowane, i od których biorą swe nazwy (są to najczęściej nazwy geograficzne).

Nie wszystkie jednostki do tej pory wyróżniane zostały powszechnie zaakceptowane, gdyż ich stratotypy pod wieloma względami nie są doskonałe. Nie mają na przykład pełnego zapisu stratygraficznego (zawierają luki) lub dobrej dokumentacji paleontologicznej. W poszukiwaniu coraz lepszych, bardziej uniwersalnych jednostek typuje się kolejne profile wzorcowe i stare jednostki zastępuje się nowymi. Dlatego w różnych opracowaniach można spotkać odmienne wersje podziałów stratygraficznych. Zdarza się, że z obowiązujących, zatwierdzonych przez miedzynarodowe komisje tabel znikają tradycyjne i wygodne w stosowaniu terminy, jak np. "trzeciorzęd" - jeszcze do niedawna jednostka w randze okresu (systemu) zastąpiona przez paleogen i neogen, które były do tej pory epokami (oddziałami) w jego obrębie. Niektóre powszechnie używane jednostki nie zostały do tej pory formalnie zatwierdzone. Zdarza się, że podział stosowany z powodzeniem na jednym obszarze gorzej się sprawdza na innym.

Przedstawiona tabela jest pewnego rodzaju kompromisem pomiędzy formalnymi wymogami a tradycją i użytecznością podziałów w polskich geologicznych realiach. Dlatego, choć w zdecydowanej przewadze jest zgodna z najnowszymi podziałami, we fragmentach może się od nich różnić.