Zima czy w tym przypadku koniec jesieni, potrafią czasami stworzyć malowniczy, bajkowy wręcz pejzaż... Wszystko wokół zdaje się być polukrowane... Szadź to czy szron?

Oto nasza bajkowa kraina

Szadź – jest to uwarstwiony osad w postaci ziarenek lodu, o barwie białej lub jasnoperłowej, osiągający niekiedy znaczną grubość, dochodzącą nawet do 200 mm. Gromadzi się na wyziębionych poniżej 0º C drzewach, krzewach, przewodach telekomunikacyjnych, budynkach, przeważnie po stronie zwróconej do wiatru, który niesie wilgotne powietrze lub często mgłę. W odróżnieniu od szronu, do którego podobna jest budową, szadź powstaje w każdej porze doby. Szadź obciąża i łamie gałęzie drzew, obrywa przewody telekomunikacyjne.

Szadź jest często mylona ze szronem. Różnica polega na tym, że szron składa się z igiełek lodu, które mogą być rozgałęzione, ale nie tworzą zwartej bryły. Szadź zawiera kryształki lodu pozlepiane (igiełek nie ma lub jest ich niewiele).

Gałązki i igiełki szadzią malowane

Świat malowany szadzią, obserwowałam i podziwiałam podczas sobotniej wycieczki z moim przyjacielem Adrianem:-)) 17 listopada wybraliśmy się na wycieczkę na trasie: Chęciny- g. Zelejowa- Cz. Góra- Zgórsko- G. Patrol- Białogon, oczywiście jako NKŁŚ "Zaginieni w akcji';-))

Sobotni poranek w Chęcinach trochę nas zaskoczył i rozczarował... przywitał nas mżawką i gęstą mgłą, która całkowicie pochłonęła wzgórze zamkowe oraz inne widoczki na, które mieliśmy w tym dnu chrapkę. Mimo małego rozczarowania wyruszyliśmy na szlak, na którym czekało nas wiele niespodzianek... Najpiękniejszą z nich była bajkowa kraina w drodze na Zelejową;-)) Kto szedł w tamtym kierunku czerwonym szlakiem, ten wie, że trasa ta obfituje w wiele dziwnych i ciekawych roślin. W tym dniu, cały ten teren był wymalowany szadzią i szronem chyba też. Niespodziewanie, znaleźliśmy się w pieknym, bajkowym, szadziowym królestwie... Bardzo szybko i samozwańczo, mianowaliśmy się królem i królową tej bajkowej i krainy... ;-))

Król Adrian I i królowa Joanna I- tymczasowi władcy bajkowej krainy

Osadzająca się szadż potrafi ze zwyklych roślin zrobić prawdziwe cudeńka

Oczywiście pobyt w bajkowej krainie kiedyś musiał się zakończyć- rosła temperatura powietrza a i my zmienialiśmy teren. W jej miejsce pojawił się równie piękny, fascynujacy i eteryczny "kropelkowy świat"... Zawsze zachwycają mnie kropelki wody na zawieszone na gałęziach- przypominają śliczne, małe diamenciki... :-)

Kropelkowy świat... diamenciki na gałęziach...

Z perspektywy czasu mam małą refleksję: żeby dostrzec piękno świata i przyrody, niekoniecznie trzeba jechać w daleką podróż. Czasami wystarczy się uważnie rozejrzeć i zobaczyć piękno, które jest blisko nas- jakże często w zasięgu ręki... wtedy pozostaje nam tylko jedno: zatrzymać w zachwycie a pod nosem zaspiewać: " w życiu ważne są tylko chwile..." :-)

Zapraszam do fotogalerii, z wyprawy do "świata malowanego szadzią"